«Μήγαρις έχω άλλο στον νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;», αναρωτιόταν ο Διονύσης Σολωμός και η φράση του γίνεται δάνειο- σύνθημα ενός νεαρού κουκουλοφόρου που την αντιγράφει στον τοίχο ενός γκαράζ. Ακούγεται ένας πυροβολισμός, το παιδί πέφτει και στο γκαράζ μπαίνουν αυτοκίνητα κορνάροντας, ενώ από τα παράθυρά τους «ξεφεύγουν» χυδαίες μουσικές του σήμερα, «ανεμίζοντας» κομματικά σημαιάκια. Κόσμος βγαίνει ενδεδυμένος ρούχα που μαρτυρούν την ιστορική συνέχεια από το 1821 μέχρι σήμερα. Είναι, όμως, ξυπόλυτοι, σαν τον ελληνισμό του σήμερα, όπως αυτός απογυμνώνεται στην «Ελληνική Νομαρχία», το έργο που θα ανεβάσουν στη νέα σκηνή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος «Τα δικά μας παιδιά» σε σκηνοθεσία Γιάννη Ρήγα την Τρίτη 17 και την Τετάρτη 18 Μαΐου, στις 21.00, με είσοδο ελεύθερη για το κοινό, στο γκαράζ της Μονής Λαζαριστών.
Ο σκηνοθέτης της παράστασης, μιλώντας στον «Α», εξήγησε για το σκεπτικό της νέας αυτής σκηνής, που θα στελεχώνεται αποκλειστικά από αποφοίτους της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ: «Υπήρχε από πέρσι η ιδέα, επειδή το ΚΘΒΕ πιστεύει ότι είναι απαραίτητο να εμπλουτίζεται από νέους ανθρώπους, οι οποίοι θα αποκτούν βήμα. Ξεκινάμε με πέντε άτομα -απόφοιτοι της τελευταίας 4ετίας- που κατά κάποιο τρόπο παραμένουν σε μια ομάδα και συνείζουν με καθαρά σκηνική εκπαίδευση».
Συνειδήσεις στο φως
Αγνωστου συγγραφέα, εκδόθηκε το 1806 στην Ιταλία και με εξώφυλλο λευκό χωρίς τίτλους, μεγέθους μικρότερου ενός βιβλίου τσέπης για να μπορεί να κρύβεται στις φουστανέλες και τα πουκάμισα η «Ελληνική Νομαρχία», επιλέχθηκε από τον Γιάννη Ρήγα επειδή μοιάζει σαν να δίνει φωνή στο υποσυνείδητο του κάθε Ελληνα: «Είναι ένα κείμενο προεπαναστατικό του ελληνικού Διαφωτισμού, που, αν το παίρναμε σοβαρά από τότε, δε θα βιώναμε όλα αυτά σήμερα. Ενα κείμενο, που έχει περάσει συμπληγάδες πέτρες, καθώς αποσύρθηκε πολλάκις ως μη αρεστό στην εξουσία. Μεταξύ άλλων, λέει πώς μπορούμε να συναντήσουμε τους άλλους, γιατί πρέπει να υπάρχουν νόμοι, για την οικογένεια, τη θρησκεία, την πολιτική. Το διάβασα το 1974, εποχή που υπήρχε πολλή επανάσταση, μέσα από την ανάγκη για ανατροπή και για επαναδιαπραγμάτευση με το φως. Επέλεξα ένα κομμάτι του, και διατηρώ τη γλώσσα του -είναι γραμμένο στη δημοτική της εποχής, που μοιάζει καθαρεύουσα σήμερα. Αν το ''μεταφράζαμε'' στην καθομιλουμένη, θα ακουγόμασταν γραφικοί μιλώντας για πράγματα που είναι αυτονόητα, αν και μη εφαρμόσιμα. Ο συγγραφέας του παραμένει μυστήριο μέχρι σήμερα, αλλά αυτό ήθελε και ο ίδιος, αφού ουσιαστικά εκφράζει τη σκέψη όλων μας».
Η επιμέλεια του σκηνικού χώρου είναι της Πένυς Ντάνη, τα κοστούμια του Χρήστου Μπρούφα, ο ηχητικός σχεδιασμός του Γιώργου Χριστιανάκη, η χορογραφία της Μπέττυς Δραμισιώτη. Παίζουν οι Λουκία Βασιλείου, Δημήτρης Καρτόκης, Δημήτρης Οντος, Αμαλία Ταταρέα και Αντιγόνη Φρυδά, ενώ συμμετέχουν και σπουδαστές της Σχολής του ΚΘΒΕ. Θα τηρηθεί αυστηρή σειρά προτεραιότητας. Πληροφορίες: στο τηλ. 2315 200 200.