Μπαρ, αποθήκες, εγκαταλελειµµένα κτίρια, γκαρσονιέρες, έως και τουαλέτες στεγάζουν τις θεατρικές τους ιδέες. Νέοι ηθοποιοί και σκηνοθέτες, σε οµάδες ή ως µεµονωµένοι καλλιτέχνες ατοµικά, αναζητούν τις πιο οικονοµικές σκηνές για να ανεβάσουν παραστάσεις. Τη στιγµή που τα συµβατικά θέατρα «γεννούν» διαρκώς σκηνές µπας και τους «χωρέσουν», µαζί µε τα όνειρά τους για θεατρική πράξη. ∆εκάδες οι οµάδες, εκατοντάδες οι παραστάσεις. Πάνω από τετρακόσιες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Κάτι συµβαίνει στονθεατρικό χάρτη. Και η απορία, λίγο πριν από το τέλος της σεζόν, είναι: σε περίοδο κρίσης, όταν οι σκηνές είναι αδύνατον να γεµίσουν και τα έσοδα δύσκολα έρχονται από τα εισιτήρια, πώς επιβιώνουν όλοι αυτοί;
«Είµαστε στα πρόθυρα νευρικής κρίσης», λέει στα «ΝΕΑ» ο Βασίλης Νούλας από την οµάδα Nova Melancholia. «Μην έχετε αυταπάτες.Δεν ζούµε από τις δουλειές µας στο θέατρο. Το ίδιο το θέατρο ζει από τις δεύτερες δουλειές µας».
Η ρήση «Ηθοποιός είσαι; Σε ποιο µπαρ δουλεύεις;» επιβεβαιώνεται. Κάποιοι τεχνίτες του θεάτρου αναγκάζονται λοιπόν να εργάζονται σε µπαρ. Αλλοι ως διασκεδαστές σε εκδηλώσεις, ακόµη και στην προώθηση προϊόντων. Δεν είναι λίγοι οι ηθοποιοί που στρέφονται στην τηλεόραση µόνο και µόνο επειδή η αµοιβή εκεί είναι καλύτερη απ’ ό,τι στο θέατρο. Ιδρυτικό µέλος τηςοµάδας Nova Melancholia, ο Βασίλης Νούλας ξέρει καλά τισηµαίνει «επιζώ στο σανίδι». «Είναι η ανάγκη για έκφραση που σε ωθεί στο να κάνεις τα πάντα για να την ικανοποιήσεις. Ακόµη κι αν αυτό σηµαίνει να παίζεις γιατο ενοίκιο», εξηγεί.
read more
.....................................................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου