Μεταμεσονύκτιο πόστ λίγο πριν κοιμηθώ. Καταλαβαίνετε, δικαιολογούμαι για τις τυχόν ασυναρτησίες που μπορεί να γράψω...
Τις τελευταίες μέρες κυρίως μέσω του twitter έχει τύχει να μιλήσω λίγο παραπάνω με μερικά πιο μικρά παιδιά απο 16 έως 18 χρονών. Μου έχει κάνει εντύπωση λοιπόν ένας κοινός προβληματισμός τους. Κάτι που πραγματικά τα στεναχωρεί και τα βασανίζει, που ποτέ δεν το είχα στο μυαλό μου. Πολλά παιδιά σε αυτήν την ηλικία δεν έχουν φίλους!!! Πηγαίνουν καθημερινά σε σχολείο και φροντιστήριο και έχουν μόνο γνωστούς! Πραγματικά χαίρομαι πολύ που δεν είχα να αντιμετωπίσω και αυτό το πρόβλημα στο σχολείο. Μπορώ όμως να καταλάβω πόσο εύκολο είναι στην κλειστή κοινωνία του σχολείου να βρεθείς στην απ έξω!! Για κάποιον ασήμαντο και ανύπαρκτο λόγο ή απλά με μια παρεξήγηση, μπορείς αμέσως να στιγματιστείς και να βρεθείς μόνος σου. Επιπλέον, απ' ότι παρατήρησα αυτό συμβαίνει περισσότερο στα παιδιά των μεγάλων πόλεων. Τα παιδιά της επαρχίας έχουν μια διαφορετική νοοτροπία, είναι πιό απελευθερωμένα και άνετα στην επικοινωνία.
Παιδία, αγόρια και κορίτσια προβληματίζονται γιατί δεν έχουν φίλους, ρωτάνε τι να κάνουν, φοβούνται ότι δεν θα κάνουν ποτέ! Δεν έχουν κάποιον να μοιραστούν εμπειρίες, σκέψεις και συναισθήματα! Ανοίγουν λοιπόν ένα προφίλ στο Facebook, Twitter και πάει λέγοντας και προσπαθούν να την περάσουν με υποκατάστατα! Χαρακτηριστικά ένα παλικαράκι μου που έχει εμπιστευτεί τον προβληματισμό του, ρωτώντας τον τι θα κάνει το καλοκαίρι μετά τις πανελλήνιες που ξεκινάει αύριο, μου απάντησε ότι θα λιώσει στον ύπνο και στο pc!! Όχι ρε φιλαράκο! Έγω όταν τελείωσα τις κωλοπανελλήνιες είπα ότι θα τα σπάω έξω για τους επόμενους 2 μήνες!! Όπως και έγινε δηλαδή...!!
Μιά άλλη κοπέλα ακόμα μικρότερη φοβόταν ότι η φιλίες της έχουν ημερομηνία λήξης, ότι δεν είναι δυνατές και οτι "βοβάμαι την μοναξιά"!! Κάγκελο!! Ή κοπέλα πολύ ώριμη για 16χρονη, μιλούσε για την ανησυχία της στο να κάνει φιλίες όπως ανησυχούσα εγώ τότε για να βρω κοπέλα!! Και εκείνη δεν έφταιγε! Απ΄ότι κατάλαβα απλά είχε τύχει να κάνει παρέα με πιο ανώριμα κορίτσια, που ανάμεσα στα άπειρα που συζητάνε τα κορίτσια, υπήρχαν και λόγια που την προσέβαλαν και την υποτιμούσαν.
Αυτό που τους έλεγα ήταν ότι το να έχεις από μικρή ηλικία μερικούς πολύ καλούς φίλους είναι μεγάλη τύχη. Πιο ώριμες και καλές παρέες θα κάνουν σε μεγαλύτερη ηλικία όταν πλέον θα είναι στην σχολή τους ή σε άλλη κοινή δραστηριότητα όπου το μυαλό είναι πιο ώριμο και ξέρει να εκτιμά μόνο του και όχι επηρεασμένο από τις νοοτροπίες που όλοι πολύ καλά γνωρίζουμε ότι κυριαρχούν στα σχολεία.
Να σας βάλω κι ένα υπέροχο τραγούδι που μου έρχεται στο μυαλό όταν μιλάω για φιλία...
Καλή σας νύχτα
....................................................................................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου