Μανούλα η πιο όμορφη λέξη που έχω ακούσει...

 Είμαι η Ζέφη Ραφτοπούλου και στις 30 Νοεμβρίου του 2007 ήρθε στον κόσμο, η Ανδριάνα μου. Η ζωή πριν από ένα παιδί και μετά από ένα παιδί είναι πολύ διαφορετική…Ο κόσμος που ζούσα άλλαξε για πάντα…σαν να φωτίστηκε με το πρώτο φως της Άνοιξης. 

Θυμάμαι οτι πριν να αποχτήσω την κόρη μου, μου άρεσε πολύ να περπατάω στη θάλασσα...Για μένα η θάλασσα είναι ένα μοναδικό μονοπάτι αυτογνωσίας...Ένα πρωί, Φλεβάρης, ήταν θυμάμαι, είδα καθώς περπατούσα από μακριά δυο όμορφες, νέες κοπέλες που είχαν βγει με τα μωρά τους, βόλτα...Το κοριτσάκι της πρώτης μανούλας ήταν νεογέννητο κι άρχισε να κλαίει...

Εκείνη, το σήκωσε απαλά στην αγκαλιά της, κάθισαν σε ένα παγκάκι και του έδωσε να πιει γάλα...Kι ύστερα περπάτησαν αγκαλιασμένες στην θάλασσα...

Της κοιτούσα από μακριά και αυτή ήταν μία εικόνα μαγική...και τότε, άρχισε να χτυπάει η καρδιά μου δυνατά...

Και τ' όνειρό μου έγινε πραγματικότητα...Με φωνάζει Μανούλα κι ο κόσμος φωτίζεται...και Βλέπω...κι Αναπνέω με την ανάσα της...

Η κόρη μου παίζει  με την βροχή, χορεύει με ήλιους στον αέρα, ζωγραφίζει απλώνοντας σάλτσες στο τραπέζι και πιάνει και μου χαρίζει ένα  μικρό ουράνιο τόξο όταν αυτό σχηματίζεται καθώς ποτίζω με το λάστιχο, τα φυτά. 

Η κόρη μου έχει μια καρδιά ζεστή σαν τον ήλιο.Κι όταν χαμογελάει γελάει ο ουρανός και φωτίζονται τ' άστρα...

"Μανούλα" η πιο όμορφη και καθαρή λέξη που έχω ακούσει στον κόσμο...γεμίζει η καρδιά μου λουλούδια...

Χρόνια Πολλά στις μανούλες όλου του κόσμου...Ονειρεύομαι έναν καλύτερο κόσμο...πιο ανθρώπινο...με αξίες και ομορφιά...που βλέπω στα μάτια των παιδιών...

Σ΄ευχαριστώ μανούλα μου, για όλα όσα έχεις κάνει... 

Σ΄ευχαριστώ κορούλα μου...που όταν χαμογελάς με κάνεις να βλέπω το φως και την ομορφιά αυτού του κόσμου...

Όταν είσαι χαρούμενη, για μένα, ξημερώνει...

http://paizoumemazi.blogspot.com/2011/05/blog-post_473.html

........................................................................................................................