Είναι κάτι Δευτέρες που σου φαίνονται διαφορετικές απο τις υπόλοιπες! Φαίνονται πιο φωτεινές, πιο χαμογελαστές, πιο γεμάτες κι ας έχεις κάποιες σκέψεις που ίσως και να φέρνουν σύννεφα στις όμορφες εικόνες που έχεις απο το Σαββατοκύριακο που πέρασε! Και ενώ ξέρεις ότι τα σύννεφα υπάρχουν εκεί... ενώ τα έβλεπες χθες βράδυ να σκιάζουν δύο αγαπημένα μάτια... ενώ υποψιάζεσαι ποιές σκέψεις μπορεί να έφεραν αυτά τα σύννεφα... δεν θέλεις να πείς κάτι... δεν θέλεις να ρωτήσεις... αφήνεις τον χρόνο να φέρει μόνος του ό,τι είναι να φέρει!
Μόνο κάποια στιγμή σκέφτεσαι να στείλεις ένα μήνυμα, να πείς απλά μια καλησπέρα, να δείξεις ότι καταλαβαίνεις, ότι ξέρεις, ότι νοιάζεσαι... και τελικά για ακόμα μια φορά τα γεγονότα σε προλαβαίνουν... και βλέπεις ότι έχεις ένα καινούριο μειλ! Και το διαβάζεις... ρουφάς την κάθε λέξη.. βουρκώνεις.. γιατί νιώθεις πολλά μέσα σε αυτές τις λέξεις... και ενω γράφει πολλά, κολλάς σε κάποιες συγκεκριμένες! Σκέφτηκα να παραθέσω κάποια κομμάτια του, αλλά τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν σε άλλον.. Αυτό που θα μπορούσα να κάνω απο εδώ, είναι κατάθεση ψυχής, όπως ακριβώς περιέγραψε και η ίδια το μήνυμα της!
περισσοτερα
..................................................................................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου