Όταν μια σχέση φτάνει σε τέλμα, δεν της μένει τίποτε άλλο παρά το τέρμα. Κοινώς, όταν παύεις να περνάς καλά και οι δυσάρεστες - αγχωτικές - νευρωτικές στιγμές πέφτουν σαν βαρίδι πάνω σου, έρχεται η ώρα να πεις, "πάμε γι' άλλα..."
Οι άνθρωποι βέβαια, επειδή γενικότερα είμαστε μαζόχες, επιμένουμε στις τελειωμένες καταστάσεις. Η αιτία είναι μία εννοείται. Ο φόβος. Τι θα γίνω εγώ μετά αφού σε χωρίσω ή με χωρίσεις... Πολλές φορές νομίζουμε ότι μας κρατάει ακόμα η αγάπη σε μια άρρωστη σχέση αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Μπορεί να αγαπάμε ακόμα, ωστόσο δεν είναι το είδος της αγάπης που κάνει μια σχέση ξεχωριστή. Είναι η συνήθεια, η ρουτίνα, οι καλές αναμνήσεις και ο φόβος...
Αν δε, ψάχνετε τον έρωτα σε μια πολύχρονη σχέση, τότε υπάρχει επίσης πρόβλημα...
Ρώτησα φίλους μου τελευταία, τι είναι ο έρωτας γι' αυτούς. Πήρα αρκετές απαντήσεις, ωστόσο μία είναι εκείνη που μου έκανε πραγματικά εντύπωση και πιστεύω ότι αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα.
"Έρωτας είναι, αυτό που πιστεύει ο καθένας ότι είναι..."
Το φάρμακο κατ' εμέ είναι ένα. Πάρτε το κουρασμένο σας σαρκίο και κάντε μια βόλτα στο νεκροταφείο της περιοχής σας. Παρατηρείστε τους τάφους και τις ηλικίες που αναγράφονται πάνω. Σταθείτε στους νέους. Αν πετύχετε και καμιά κηδεία ακόμα καλύτερα. Έχετε το χρόνο και να φιλοσοφήσετε τη ματαιότητα του εφήμερου αλλά και να πιείτε και κονιακάκι. Άσε που δεν ξέρεις ποτέ, που μπορεί να οδηγήσει μια γνωριμία που κάνεις σε νεκροταφείο. Ο Έρωτας δεν κάνει διακρίσεις στα μέρη... Είδα και τον άλλον που τον γνώρισες στην παραλία, που καταλήξατε....
Επίσης, μην πέφτετε στην παγίδα που λέει, "Τον / την αγάπησα τόοοοοοσο πολύ που δεν έχω κουράγιο να αγαπήσω άλλον έτσι....."
Οποιος αγαπάει βρε σεις, ΔΕΝ ΑΔΕΙΑΖΕΙ ΠΟΤΕ.... Έχει πάντα να δώσει πράγματα. Συναισθήματα, σκέψεις, κουβέντες, χάδια. Τον κατάλληλο πομπό περιμένει μόνο που θα τα δεχθεί...
Η ζωή είναι απίστευτα μικρή. Αδυνατούμε να φανταστούμε πόσο μικρή είναι. Ας της δώσουμε λοιπόν την ποιότητα και τον σεβασμό που της αρμόζει...Και σας ρωτάω...
Αν απαντήσετε σε αυτή την ερώτηση με ειλικρίνεια, το τέλμα είτε γίνεται ξανά πεδιάδα, είτε τέρμα...Σε κάθε περίπτωση, εσείς θα είστε κερδισμένοι...
Σε αντίθετη περίπτωση απλά μένετε εκεί, μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες και να πάψετε να έχετε ψευδαισθήσεις. Και εννοείται, μην μπαίνετε στο ροζ τριπάκι του "η αγάπη μας ήθελα να κρατήσει για πάντα...."
Αν δε, ψάχνετε τον έρωτα σε μια πολύχρονη σχέση, τότε υπάρχει επίσης πρόβλημα...
Ρώτησα φίλους μου τελευταία, τι είναι ο έρωτας γι' αυτούς. Πήρα αρκετές απαντήσεις, ωστόσο μία είναι εκείνη που μου έκανε πραγματικά εντύπωση και πιστεύω ότι αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα.
"Έρωτας είναι, αυτό που πιστεύει ο καθένας ότι είναι..."
Το φάρμακο κατ' εμέ είναι ένα. Πάρτε το κουρασμένο σας σαρκίο και κάντε μια βόλτα στο νεκροταφείο της περιοχής σας. Παρατηρείστε τους τάφους και τις ηλικίες που αναγράφονται πάνω. Σταθείτε στους νέους. Αν πετύχετε και καμιά κηδεία ακόμα καλύτερα. Έχετε το χρόνο και να φιλοσοφήσετε τη ματαιότητα του εφήμερου αλλά και να πιείτε και κονιακάκι. Άσε που δεν ξέρεις ποτέ, που μπορεί να οδηγήσει μια γνωριμία που κάνεις σε νεκροταφείο. Ο Έρωτας δεν κάνει διακρίσεις στα μέρη... Είδα και τον άλλον που τον γνώρισες στην παραλία, που καταλήξατε....
Επίσης, μην πέφτετε στην παγίδα που λέει, "Τον / την αγάπησα τόοοοοοσο πολύ που δεν έχω κουράγιο να αγαπήσω άλλον έτσι....."
ΛΑΘΟΣ, ΛΑΘΟΣ, ΛΑΘΟΣ.
Η ζωή είναι απίστευτα μικρή. Αδυνατούμε να φανταστούμε πόσο μικρή είναι. Ας της δώσουμε λοιπόν την ποιότητα και τον σεβασμό που της αρμόζει...Και σας ρωτάω...
ΠΟΣΟ ΑΙΣΘΑΝΕΣΤΕ ΟΤΙ ΣΑΣ ΣΕΒΕΤΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ???
Αν απαντήσετε σε αυτή την ερώτηση με ειλικρίνεια, το τέλμα είτε γίνεται ξανά πεδιάδα, είτε τέρμα...Σε κάθε περίπτωση, εσείς θα είστε κερδισμένοι...
Σε αντίθετη περίπτωση απλά μένετε εκεί, μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες και να πάψετε να έχετε ψευδαισθήσεις. Και εννοείται, μην μπαίνετε στο ροζ τριπάκι του "η αγάπη μας ήθελα να κρατήσει για πάντα...."
ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΡΑΤΑΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ. LIVE WITH IT.....
..........................................................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου