Σχόλιο του Γιώργου Ιωαννίδη
Η Εθνική Επανάσταση για να πετύχει τον σκοπό της έπρεπε να πάρει επίσημο χαρακτήρα. Να αναγνωριστεί από τους Έλληνες Προκρίτους και από Ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις. Γι' αυτήν την αναγνώριση εργάστηκε πολύ ο Επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός :
α.
Συνάντησε πολλούς Οπλαρχηγούς, συγκρότησε το «Αχαϊκόν Διευθυντήριον». Αργότερα υποστηρίχτηκε ότι εκφώνησε βαρυσήμαντο πατριωτικό λόγο και «ευλόγησε» τα Ελληνικά Όπλα. Η Παράδοση λέγει ότιαν και οι στρατιωτικές επιχειρήσεις είχαν αρχίσει από πολύ ενωρίτερα, όμως η ευλογία των όπλων και η ορκωμοσία των Οπλαρχηγών έγινε την 25η Μαρτίου - στην Λειτουργία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Μοναστήρι της Αγίας Λαύρας (Η παράδοση αυτή ίσως είναι εσφαλμένη. Ο ίδιος ο Επίσκοπος Γερμανός στα «ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ» δεν αναφέρει τίποτε για την «ευλογία των όπλων». Ο ίδιος ο επίσκοπος στις 25 Μαρτίου βρισκόταν μάλλον στην Πάτρα). Όπως και να έχει, η εορτάσιμος ημέρα του Ευαγγελισμού - με το χαρμόσυνο μήνυμα που περιέχει και τον θρησκευτικό της συμβολισμό - αναγνωρίστηκε αργότερα από τους περισσότερους (ιδίως από τους κληρικούς - ηγέτες του αγώνος αλλά και την ηγεσία του Στρατού) ως ημέρα αναφοράς στην Επανάσταση.
β.
Επιτροπή με πρόεδρο τον Παλαιών Πατρών Γερμανό επισκέφτηκε τον Πάπα Πίο Ζ΄, τον ενημέρωσε επίσημα για τις εξελίξεις στην Ελλάδα, τον διαβεβαίωσε για την ασφάλεια των Ευρωπαίων Υπηκόων που ζούσαν στις περιοχές όπου ξέσπασε η Επανάσταση και τον παρακάλεσε να μεσολαβήσει στους Ευρωπαίους Ηγέτες υπέρ των Ελλήνων.
Το πρώτο «Συγχαρητήριο Τηλεγράφημα» που έλαβε η Επαναστατική Κυβέρνηση ήρθε από τον Πρόεδρο της Αϊτής (που αναγνώριζε επίσημα το Ελληνικό Κράτος).
22 Ιανουαρίου 1830 :
Με την «Συνθήκη του Λονδίνου» οι «Μεγάλες Δυνάμεις» (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) αναγνωρίζουν τα αποτελέσματα της Επαναστάσεως: Η Πελοπόννησος και η Στερεά αποτελούν το Ελεύθερο Ελληνικό Κράτος. Οι λεπτομέρειες ήταν πια θέμα γραφειοκρατίας. Εμπειρογνώμονες των Μεγάλων Δυνάμεων αποδέχτηκαν τελικά ως πρώτα σύνορα του νέου κράτους την γραμμή Παγασητικός - Αμβρακικός.
Αρχές του 1835 :
Ο Υπουργός Εσωτερικών Ιωάννης Κωλέτης εισηγείται το Νομοσχέδιο «Περί κανονισμού Εθνικών Εορτών, Αγώνων και Πανηγύρεων» όμως δεν πρόφθασε να το θέσει σε ψηφοφορία.
15 Μαρτίου 1838 :
Ο Υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημόσιας Εκπαίδευσης Γ. Γλαράκης εισηγείται, το Βασιλικό Διάταγμα 980 / 15(27)-3-1838:
«'Οθων, ελέω Θεού βασιλεύς rης Ελλάδος, επί τη προτάσει της Ημεrέρας επί των Εκκλησιαστικών κ.τ.λ. Γραμματείας, θεωρήσανrες ότι η ημέρα rης 25ης Μαρτίου, λαμπρά καθ' εαυτήν εις πάντα 'Έλληνα διά την εν εαυτή τελουμένην εορτήν του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου, είναι προσέτι λαμπρά και χαρμόσυνος διά την κατ' αυτήν έναρξιν του υπέρ της ανεξαρrησίας αγώνος τou Ελληνικού Έθνους, καθιερούμεν τηv ημέραν ταύτην εις ro διηνεκές ως ημέραν Εθνικής Εορτής και διατάττομεν τηv διαληφθείσαν Ημετέραν Γραμματείαν να δημοσιεύση και ενεργήση τo παρόν διάταγμα».
Στον εορτασμό προβλέπεται να μετάσχουν και οι επιζώντες μαχητές της Επαναστάσεως με τιμητική παρέλαση μπρος στον βασιλιά.
Ο πρώτος εορτασμός έγινε στις 25 Μαρτίου 1838 (6 Απριλίου Ευρωπαϊκό Ημερολόγιο) Ο Γερμανός ανταποκριτής που παρακολούθησε τις εκδηλώσεις αφιερώνει αναλυτικό ρεπορτάζ.
«Κατά την τριετή παραμονή μου στην Ελλάδα, δεν έτυχε να ζήσω παρόμοιες σκηνές ενθουσιασμού και διθυραμβικών εκδηλώσεων όπως εκείνη την ημέρα της 25ης Μαρτίου που γιορτάστηκε για πρώτη φορά ως Εθνική Εορτή του Ελληνισμού στην Εκκλησία της Αγίας Ειρήνης στην Αθήνα.
Οι Αρβανίτες είχαν κατεβεί με τις σημαίες τους από τα βουνά τους, οι αγρότες της περιοχής έκαναν παρέλαση με τα νταούλια και το ζουρνά τους αθρόοι στην πόλη, οι συντεχνίες με τα λάβαρα των επαγγελμάτων τους άφηναν χαρούμενοι τις μεταξένιες σημαιούλες τους να κυματίζουν στον αέρα.
Ένα ολόκληρο δάσος από σημαίες πλαισίωνε την άμαξα του βασιλέα που στις εννέα η ώρα το πρωί προχωρούσε πανηγυρικά προς την εκκλησία της Οδού Αιόλου ενώ ο λαός ξέσπαγε απ΄ όλες τις πλευρές σε ενθουσιώδεις ζητωκραυγές καθώς έβλεπε το βασιλικό ζεύγος ντυμένο ελληνικές λαϊκές φορεσιές».
Το επιτελείο του Όθωνος γνώριζε να κολακεύει τον Αθηναϊκό λαό. Μετά από την Δοξολογία και την παρέλαση στήθηκε γλέντι στην Πλατεία Κλαυθμώνος, Το βράδυ άναψαν φωτιές στην Ακρόπολη ενώ στον Λυκαβητό στήθηκε φλεγόμενος σταυρός.
25 Μαρτίου 1840 :
Ομάδα φοιτητών που αντιπολιτεύονταν τον Όθωνα αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στον επίσημο εορτασμό. Συγκεντρώθηκαν στον Ναό της Καπνικαρέας και τέλεσαν χωριστά Μνημόσυνο Υπέρ των Πεσόντων.
25 Μαρτίου 1841 :
Την ώρα της Επίσημης Δοξολογίας για την Επέτειο της Εθνικής Επανάστασης, η Βαυαρική φρουρά παρέλειψε τους προβλεπόμενους τιμητικούς κανονιοβολισμούς. Αυτό θεωρήθηκε προσβολή στους Βετεράνους Αγωνιστές που είχαν προσκληθεί στον εορτασμό. Αντιδρώντας μία μεγάλη ομάδα φοιτητών και παραγκωνισμένων Βετεράνων Αγωνιστών συγκεντρώθηκαν σε κάποιο σταυροδρόμι και τοποθέτησαν εικόνες των Αγωνιστών φωνάζοντας συνθήματα εναντίον του Όθωνος. Η Βαυαρική Αστυνομία συνέλαβε πολλούς φοιτητές - οι οποίοι στο Δικαστήριο αθωώθηκαν.
Πηγή πληροφοριών
1 Παλαιών Πατρών Γερμανού ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ
2 Β.Δ. 980 / 15 - 3 - 1838
3 Εφημερίς ΑΘΗΝΑ 16 - 3 - 1838
4 Εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 24/25 - 3-2007
5 Χριστίνα Κουλούρη «Μύθοι - σύμβολα μιας εθνικής επετείου»
Πηγή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου