Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Κλειστόν λόγω υπουργείου Πολιτισμού...

υνεχίζει να φέρνει ...αποτελέσματα η «πολιτική» του υπουργείου Πολιτισμού στον χώρο του θεάτρου, όπου ακολουθούνται πιστά οι «αποπληθωριστικές» κατευθύνσεις του ΔΝΤ...
Θύμα αυτής της πολιτικής χρηματοδοτικής ασφυξίας ένα ιστορικό σχήμα: με ανακοίνωσή του, ο Νικηφόρος Παπανδρέου, καλλιτεχνικός διευθυντής της Πειραματικής Σκηνής της «Τέχνης», του δεύτερου αρχαιότερου θεατρικού οργανισμού της Θεσσαλονίκης, ενημερώνει πως στα τέλη Ιανουαρίου ο δημιουργικός κύκλος ζωής του θεάτρου, «έπειτα από 32 χρόνια αδιάλειπτης συμμετοχής στη θεατρική ζωή της πόλης», ολοκληρώνεται...
Ο Ν. Παπανδρέου υποδεικνύει γι’ αυτό ως άμεσα υπεύθυνη την πολιτική του ΥΠΠΟ, σημειώνοντας ότι «τα τελευταία χρόνια η οικονομική κατάσταση του θεάτρου μας επιδεινώνεται διαρκώς» και πως έπειτα από την απόφαση να μη δοθούν καθόλου επιχορηγήσεις για την περσινή περίοδο «έφτασε σε οριακό σημείο».
Έχοντας τη διαβεβαίωση πως οι όποιες αποφάσεις για τη φετινή περίοδο θα ανακοινωθούν εγκαίρως, η Πειραματική προχώρησε στον σχεδιασμό της, με τέσσερις νέες παραστάσεις και έμφαση στις συνεργασίες και συμπαραγωγές. «Ωστόσο, γίνεται κάθε μέρα σαφέστερο ότι η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί δεν έχει διέξοδο, κάθε παράταση διογκώνει ακόμη περισσότερο τα χρέη», σημειώνει ο Ν. Παπανδρέου.
Το να κλείνουν θέατρα αποτελεί «σύμπτωμα παρακμής και επιδεινώνει τη γενικευμένη κρίση», καθώς σε εποχές ψυχικής καθίζησης η τέχνη «αποκτά ζωτική σημασία, μας δίνει μια ανάσα, μας βοηθάει να μη βουλιάξουμε ψυχικά, μας παρακινεί να στοχαστούμε με νηφαλιότητα, ενώ παράλληλα ενισχύει την κοινωνική συνοχή»... Όλα αυτά όμως μάλλον δεν περνούν καν από το μυαλό του κ. υπουργού. Άλλωστε είναι γνωστό ότι οι αγορές αρέσκονται να βλέπουν «αίμα»...

"Απολογία" Ν. Παπανδρέου
Μιλώντας στην "Α", ο Νικηφόρος Παπανδρέου σχεδόν "απολογείται" για τη δημοσιοποίηση της απόφασής του αυτής: "Σε μια εποχή όπου περικόπτονται οι συντάξεις και καλπάζει η ανεργία, όπου πλήθος οικογένειες δεν έχουν χρήματα για θέρμανση, σχεδόν ντρέπεσαι ν' απασχολείς τον κόσμο με το κλείσιμο ενός θεάτρου. Φυσικά και μπορούν οι άνθρωποι να ζήσουν χωρίς το θέατρο, όπως μπορούν και χωρίς μουσεία, χωρίς ορχήστρες κ.λπ., αλλά, όπως λέει στη 'Σατραπεία' ο Καβάφης, και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις; Νιώθω λοιπόν αμήχανα να μιλώ τέτοια εποχή για τα βάσανα του θεάτρου, αλλά σκέφτομαι ότι τελικά η αναστολή λειτουργίας (ας το λέμε έτσι, για να μην απελπιζόμαστε) ενός θεάτρου της Θεσσαλονίκης, έπειτα από εκείνην του Αμφιθεάτρου, του Θεάτρου της Άνοιξης, του Ανοιχτού, ενώ παράλληλα απειλείται η ύπαρξη του πολύτιμου Θεατρικού Μουσείου, είναι 'οικονομίες' που δεν πρόκειται να σώσουν τη χώρα υλικά, ενώ θα τη βουλιάξουν ακόμη περισσότερο ψυχικά, πνευματικά, ηθικά".
Σ.Κ.

 http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=654279

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου